Terwijl ik het voor de zoveelste keer typte, dacht ik: eigenlijk saai…
‘Nieuw organiseren…’ futloze term. Het is allang niet nieuw meer.
Het is nog niet overal doorgedrongen, nee. Voor de massa is het nieuw, maar jemig, gaan we daar op wachten?

Kom op, volgers, doe je huiswerk. Kijk wat de voorlopers doen. En laat vervolgens de ‘wet van de remmende voorsprong’ uitkomen door de vernieuwers als springplank te gebruiken en het nog beter te doen.

Blijven vernieuwen.

‘Vernieuwend organiseren’… is dat dan een goeie term?
Ach nee. Het moet geen vernieuwen om het vernieuwen worden.
Soms is back to basics of retro ook een goed idee.

Dus ik schrapte ‘nieuw’- wat hield ik over? Verend.

Ja dat is een goeie. Verend organiseren. Verend is flexibel, maar niet met alle winden meewaaiend. Steeds weer terug naar de essentie. Veerkrachtig.

Verend en lerend. Lerend van wat je tegenkomt. Fouten, gebeurtenissen, mensen, ontwikkelingen, uitvindingen. Hulp, feedback, obstakels, complimenten, meevallers, tegenvallers, weerstanden, medestanders, deksels op je neus, schouderklopjes.
Schoppen onder je kont en harten onder de riem.

Ik sprak de dag hiervoor iemand die Super Mario spelen als metafoor gebruikte voor studie en loopbaan. Ik moest er meteen aan terugdenken. Mario is ook zo’n verend poppetje die al lerend de obstakels en tegenstanders moet zien te overwinnen.

Waarom klagen en zuchten we over hard werken, maar blijf je in een game doorspelen, blijf je proberen al is het lastig?
De magische formule, zo zei hij, is: nieuwsgierigheid.

Verend en lerend organiseren (zie je het voor je, jij als SuperMario?), speels organiseren. Nieuwsgierig naar wat de klant nodig heeft, naar de onverwacht mooie extra’s die je kunt geven en krijgen.