Toekomst van Werk – bepalen we toch zelf? Met elkaar?

De Toekomst van Werk – vele deskundige visies en scenario’s, bv Lynda Gratton – merendeels overlevingsstrategieën tegen bedreigingen. “Robots gaan ons vervangen” “Straks zijn er geen banen meer.”

Is het denken in functies en organisatiestructuren zo ingebakken dat men niet meer ziet waar het eigenlijk om gaat? Is men zo verblind door de complexiteit van de samenleving?

Voor ieder mens die wil werken is er werk te doen. Wat er geautomatiseerd kan worden mag geautomatiseerd, maar als ik het liever zelf wil doen, doe ik het zelf. Handwerk. Heel inefficiënt, maar ik doe het nu eenmaal graag. en ik zoek mijn eigen publiek en klanten. Duizend klanten die 30 à 40 euro per jaar besteden en ik heb genoeg.

Het gebeurt al decennia: drukwerk was handwerk, toen machinewerk, toen geautomatiseerd. Maar tegelijkertijd ging iedereen zelf desktop publishen, printers werden steeds beter. JE kunt zelf je boek uitgeven. Maar nog steeds zijn er ook drukkers en uitgevers.

Brood bakken deed je zelf, toen kwam de ambachtelijke bakker. Het werd geautomatiseerd. Desondanks bleven mensen en bakkers bakken. Er kwam een broodbakmachine voor in de keuken. Nu zijn er mensen die fabrieksbrood eten, lokaal gebakken brood eten, zelfgebakken broos eten, uit de machine of de eigen oven of op een houtvuur gestookt.
Een natuurlijk proces van differentiatie en specialisatie.

Natuurlijk verandert het leven ingrijpend voor wie zijn/haar baan verliest. Wat er verbeterd kan worden is dat we er met zijn allen goed mee leren omgaan en we met elkaar een menswaardig vangnet in stand houden. Dat onderzoeken is zinvoller dan onszelf als mensheid als slachtoffer van de statistieken van de toekomst te zien.

Er komen meer netwerkbedrijven dus bijvoorbeeld een afdeling personeelszaken wordt opgeheven. Maar verdwijnt dit werk ook? Nee, het wordt een zelfstandig bedrijf gelieerd aan een netwerk.

Meer mensen werken vanuit huis in los-vast verband. Werk voor een lokale HR specialist die ook vanuit huis werkt en misschien tegelijk buurtbemiddelaar is. Of die ook voor de lokale supermarkt en kinderopvang zorgt dat het personeelsbeleid tiptop is.

Werk is er genoeg. Als we het elkaar maar gunnen om voor dat werk betaald te krijgen.
‘Maar wie organiseert dat allemaal?!’ Dat zeg ik dus: er is werk genoeg.